On beş yaş üstündeki herkesin yok olduğu bir dünyada kalan çocuklar için yaşamak ne kadar zor olabilir?
PATLAYAN ŞEY SAM'İ KIL PAYI ISKALADI.
Kafasının üstünü yalayarak geçti ve arkasındaki duvara çarptı. Duvara çarpan sıvı ateş, bir tür jelleşmiş benzindi. Napalma benziyordu. Bir anda betona yapışmış ve çılgın bir yoğunlukla yanmaya başlamıştı.
Sam'in bakışları bir dakika boyunca şaşkınlıkla kilitlendi.
Akıldışıydı.
Olanakdışıydı.
Genç kız şiddet yüklü bir çığlık attı ve ellerini yeniden havaya kaldırdı. Bu kez ıskalamayacaktı.
Bu kez Sam'i öldürecekti.
Bir parmak şıklatacak kadar kısa bir süre geçer.
Herkes ortadan kaybolur.
Onlar.
Yoklar.
Hiç kimse yok.
Gençler hariç. Ergenler. Liseliler.
Etrafta tek bir yetişkin yok. Ne bir öğretmen, ne polis, ne doktor, ne anne baba. Telefon yok, internet yok, televizyon yok. Ne yaşandığını ortaya çıkarmanın yolu yok. Yardım çağırmanın yolu yok.
Kitap: Yoklar Serisi 1 - Yoklar
Yazar: Michael Grant
Yayıncı: Artemis Yayınları
Yayın Tarihi: 2009
Sayfa Sayısı: 640
Tür: Fantastik
YORUMUM
Ah Michael Grant! Ah! Nasıl da sevdiğimi bilirsin böyle kitap kapaklarını ve bu tarz konuları. Bundan uzunca bir süre önce kitabı ilk aldığım zamanı hatırlıyorum da almadan önce anneme göstermiştim ve “İşte bu! İşte bu!” dediğimi hatırlıyorum. Kapağı görür görmez gözüme kestirmiştim ve o zaman boyum daha kısa olduğu için olamadığımdan ötürü anneme söylemiştim, o da kitabı elime vermişti. Hemen konusunu okumuştum ve bunu almak istiyorum demiş, sonra da almıştım. Alır almaz eve gittiğimde okumaya başlamıştım ve daha ilk cümleden itibaren kendimi kitaba vermiştim. Böyle bir şey olamazdı. Böyle bir dünya aklıma gelmemişti ama Michael’ın aklına gelmişti işte. O, yetişkinleri yok edip dünyada sadece çocukları bırakmıştı. Esas güzel yanı da buydu ya. Sadece dünyada çocukların kalması.
Astrid, Sam, Caine, Diana ve diğerleri. Mükemmel güçlere sahip olan insanlar ve gücü olmayan insanlar. Bazıları güçlerini yetişkinler kaybolmadan önce fark etmişti, bazılarının güçleri ise yetişkinler kaybolduktan sonra ortaya çıkmıştı. Üstelik sadece çocukların özel güçleri de yoktu. Hayvanların da özel güçleri bulunuyordu. Buna her ne kadar özel güç denebilirse -melez olmak ve insan gibi konuşmak-
Yazarın beni etkileyen diğer bir özelliği ise karakterleri çok iyi yönetmesiydi. O kadar çok karakter vardı ki, bazen insan hangisinin hangisi olduğunu şaşırıyor. Üstelik, benim ikisini birbiriyle karıştırdığım karakter var. Onları hala ayırt edebilmiş değilim.
Astrid’in kardeşine bağlı olarak gösterdiği koruma iç güdüsü, gençlerin hayatta kalmak için gösterdikleri çaba ve aralarında çıkan savaşlar… Kurulan tuzaklar ve daha fazlası…
KİTAPTAN ALINTILAR
BİR DAKİKA önce
öğretmen İç Savaş'ı anlatıyordu. Bir dakika sonra ise gitmişti.
Tam şuradaydı. Oysa
şimdi yoktu.
Öyle sihirbazlık
numaralarmdaki gibi bir duman bulutu ya da patlama olmamış veya ışık
çakmamıştı.
"Bu
kuş ya rastgele oluşmuş bir mutasyon, bir ucube, ya da birdenbire ortaya çıkmış
yepyeni bir tür. Evrim geçirmiş bir tür."
"Yine
'Eee n'olmuş?' savımda ısrar etmek zorundayım," diye karşılık verdi Quinn.
Astrid
tam da bir şey söyleyecekti ki, başını sallayıp vazgeçti. "Boş ver, Quinn.
Dediğin gibi şu anda normal kavramından epey uzak şartların içindeyiz."
"Bu kuş ya rastgele oluşmuş bir mutasyon, bir ucube,
ya da birdenbire ortaya çıkmış yepyeni bir tür. Evrim geçirmiş bir tür."
"Yine 'Eee n'olmuş?' savımda ısrar etmek
zorundayım," diye karşılık verdi Quinn.
Astrid tam da bir şey söyleyecekti ki, başını sallayıp
vazgeçti. "Boş ver, Quinn. Dediğin gibi şu anda normal kavramından epey
uzak şartların içindeyiz."
KİTAP İÇİN PUANIM : 5 / 5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder